Een bandtransporteur is een complex en extreem krachtig systeem. De rubberen banden, talloze draagrollen, zware aandrijf- en keertrommels en aandrijfmotoren met hoge koppels vormen evenzovele gevaren voor de veiligheid van operators.
In de meeste gevallen beweegt een transportband met een constante snelheid; gewoonlijk ergens tussen de 0,5 en 10 m/s. Een Olympische sprinter die aan de startlijn volledig is gefocust op het startschot, heeft een reactietijd van ongeveer 0,18 seconden. Als hij bij het startschot gegrepen zou worden door een transportband met een snelheid van 3 m/s is hij al meer dan een halve meter meegesleurd voordat hij zich realiseert wat er gebeurt. Een gemiddelde operator heeft een aanmerkelijk langere reactietijd. Hij zal de botsing met draagrollen en trogstellen waarschijnlijk niet overleven.
Heb je dit artikel al gelezen?
Gevaar uit onverwachte hoek
Volgens Dan Marschall, procesengineer bij Martin Engineering, lopen werknemers die met transportbanden werken veel gevaar, vaak uit onverwachte hoek: “Een beladen band bouwt in het bovenpart veel spanning op. Wanneer de installatie stopt, kan die energie plotseling vrijkomen in de vorm van bandslip bij de koptrommel. Een operator kan dan door de band de installatie worden ingetrokken, met alle gevolgen van dien. Ook het wegscheppen van mors of het schoonvegen van vloeren onder transportbanden is levensgevaarlijk.”
De simpele vuistregel is dat een bewegende band onder geen beding mag worden aangeraakt. En zelfs een stilstaande band mag niet worden aangeraakt, tenzij die afdoende is beschermd tegen een onverwachte opstart en is voorzien van beveiligingen, zoals een antiterugloop-inrichting (backstop) op de koprol. Marschall: “Het mag niet zo zijn dat werknemers in staat zijn om deze maatregelen te omzeilen. Bedenk dat een gereedschap iemand sneller in een installatie kan trekken dan dat hij het gereedschap kan loslaten.”
